نگاه شخصی هشتمین روز از برنامه 10 روز باعکاسان در گالری زمستان میزبان سه عکاس با مجموعه آثارشان بود.
امیرعلیمی سه مجموعه از مناظر شهری و cityscape را به نمایش گذاشت. علیمی در مورد خلق آثار اولیه ی خود توضیح داد و اینکه چگونه در مسیر هنری خود به انتخاب این شاخه از عکاسی و موضوعات شهری رسیده است. وی ادامه داد: در این زمینه در ترکیب بندی المان فرمی را به عکس‌هایم اضافه کردم تا نگاهم را در عکاسی شخصی‌تر کنم. در آخرین مجموعه با عنوان "آخرالزمان" تمام المان‌ها را با هم ترکیب کردم. من عکاسی مستند می‌کنم از فضاهای شهری و دغدغه‌ام محیط زیست، مرگ طبیعت و مرگ اشیاست.
بحران دریاچه ی ارومیه در عکس
جواد عسگراوغلی عکاس دیگر بخش نگاه شخصی 10 روز با عکاسان در روز جمعه بود.
عسگراوغلی بعد از نمایش دو مجموعه عکس "اسب‌ها" و "دریاچه ارومیه" خود، در مورد شیوه عکاسی و خلق این مجموعه‌ها توضیح داد. این عکاس گفت: در مجموعه ی اسب‌ها تعدادی عکس از قبل داشتم و تعدادی هم دوباره عکاسی و به مجموعه اضافه کردم. در اینجا اسب نمودی از طبیعت است. از بعد مادی با اصل طبیعت فرق چندانی نداریم، به ویژه در ماهیت، حیوانات هم مثل ما متولد شده و دچار مرگ می‌شوند. این مجموعه، مواجهه دوباره ی من با این اندیشه ی ذهنی‌ام است. به ویژه فریم‌هایی در این مجموعه گنجانده شده که احساس کردم برای مخاطب از لحاظ حسی نزدیک تر است مانند مرگ و یا حضور دو اسب در کنار هم. فریمی که چشم اسب را نشان می‌دهد برای من نمود نگاه انسان است گویا انسان دارد به موضوعی نگاه می‌کند.
وی در مورد شکل فرمی ارایه این مجموعه هم توضیح داد: این عکس‌ها خروجی دوربین نیست و همه ویرایش شدند. تمامی فریم‌ها یا فوتومونتاژ هستند یا ویرایش سنگین بر روی آن‌ها انجام شده است.
عسگراوغلی در مورد مجموعه ی دریاچه ی ارومیه نیز با بیان اینکه عکاسی این مجموعه هشت سال طول کشیده است، ادامه داد: ما به عنوان بومی منطقه ی بحران دریاچه را از سال 80 حس می‌کردیم، این مجموعه هم مانند اسب‌ها پروژه محور عکاسی نشده و حاصل مراجعه ی مکرر من به این دریاچه است. این عکس‌ها صرفا خروجی دوربین بوده و تنها فیلتر سیاه و سفید شده است. در این مجموعه بحران خشکی دریاچه ارومیه در قالب انسان‌هایی که به دنبال آب برای شنا کردن هستند، نشان دادم. یافته‌های من در این زمینه موجب شده تا مجموعه‌ای را با این محور بچینم و این تصویری بود که در ذهن من از بحران دریاچه ارومیه وجود داشت.
تمرکز بر انسان در عکاسی خبری
وحید سالمی، عکاس خبری که سابقه فعالیت در رسانه‌های مختلف و تدریس در دانشگاه را دارد، از فعالیت خود در این حوزه سخن گفت و سه مجموعه عکس خود را به نمایش گذاشت.
سالمی گفت: در میانه ی دهه ی 60 احساس کردم باید سینماگر شوم، آن زمان جو جامعه این گونه بود سینماگرانی مانند مخلباف در اوج بودند، در زمان تحصیل با دوربین عکاسی و عکس آشنا شدم. ابتدا از فقر عکاسی کردم. در ادامه تحصیلات عالیه را دنبال کرده و سعی کردم نگاهم در عکاسی سطحی نباشد و به عمق جامعه بروم. از سال 99 به آسوشیتدپرس پیوستم، در این زمان فهمیدم وقتی برای سازمان و یا نهاد خبری عکاسی می‌کنیم یک محتوا و خط فکری متفاوت دارد. در ابتدا عکاسی خبری می‌کردم، بعد عکاسی روزمره یا دیلی لایف و بعد عکاسی مستند اجتماعی که از زندگی روزمره مردم فاصله گرفته و به عمق زندگی اجتماع می‌رویم.
وی در مورد عکاسی مستند اجتماعی توضیح داد: این عکاسی نیاز به مطالعه دارد، ایده خود عکاس است برعکس عکاسی خبری که شما فقط ثبت کننده رویداد هستید. در اینجا موضوع سیاه نمایی یا سفیدنمایی نیست. می‌تواند از رنج ها باشد یا شادی‌ها.
در ادامه سالمی مجموعه عکس خبری خود از زلزله بم و مرند را نمایش داد. وی در این مجموعه توضیح داد که تمرکزش در عکاسی خبری انسان است و از دیدگاه انسان به موضوعات نگاه می‌کند و این نگاه وی را در عکاسی شخصی کرده است. وی افزود: در عکاسی برای رسانه‌های بین‌المللی باید در نظر داشت عکس‌هایی را ثبت کنیم که بعد تلخ موضوع را تعدیل شده نشان می‌دهد چرا که به دلیل رویکرد رسانه‌ها در مورد مخاطبان شان این عکس‌ها منتشر نخواهد شد.
سالمی در ادامه مجموعه‌ای از دیلی لایف خود با موضوع تماشاگران فوتبال را نمایش داد و در این زمینه گفت باید برای عکاسی در این ژانر موضوعاتی انتخاب شود که برای مردم اهمیت دارد، مردم علاقه‌ای به تماشای عکس‌هایی از موضوعات بی‌اهمیت نخواهند داشت. همچنین مجموعه مستندی نیز در این برنامه از سالمی به نمایش درآمد که فعالیت یک نهاد اجتماعی در کمک به بی‌خانمان‌ها و کمک به ترک اعتیاد این افراد را به تصویر کشیده بود.
روابط عمومی پنجمین همایش ده روز با عکاسان ایران
برای مشاهده گزارش های تصویری لطفا کلیک کنید