نقد و بررسی آثار اعضای انجمن عکاسان خانه ی تئاتر با حضور شهاب الدین عادل جمعه 26 آذرماه در پنجمین همایش 10 روز با عکاسان برگزار شد.
در این نشست که در گالری نامی خانه ی هنرمندان با حضور رییس و اعضای انجمن عکاسان خانه ی تئاتر برگزار شد، شهاب الدین عادل با اشاره به درام گفت: درام، کهن ترین گونه ی ادبی است اما استنباط جامعه ی عمومی از درام یک مشکل و ضایعه است. در صحنه ی تئاتر درام کنش و حرکت است، یک تعریف بنیادی برای درام عکس، حرکت است و ضرورت دارد عکاسان تئاتر درک پویایی از متن درام داشته باشند لحظه هایی را که اهمیت دارند، ثبت کنند.
عادل در ادامه با اشاره به تجربه های خود در عکاسی تئاتر و سینما گفت: در آثار عکاسان تئاتر، صحنه بیشتر دیده می شود که درست است چون درام در صحنه جاری است اما درام زندگی هم وجود دارد، درام دیگر کار کارگردان است که این ها کم دیده می شود. البته منظور این نیست که در عکاسی تئاتر یک تقسیم بندی برای پرداختن به این درام ها صورت گیرد اما درام جاری فقط بر صحنه در نمایشنامه رخ نمی دهد بلکه در پیرامون نمایشنامه هم وجود دارد چون تئاتر به معنی فرهنگ، سیاست، زندگی و مردم است. لازم است عکاسان تئاتر ماهیت درام و نقش آن را در ادوار گوناگون بدانند. در مجموع در عکاسی تئاتر بیشتر با عکاسی صحنه برخورد می کنیم تا جوانب دیگر آن و نکته قابل توجه دیگر این است که عکاس تئاتر از کجا به درام نگاه می کند که این به شناخت عکاس از متن بستگی دارد.
عادل با اشاره به توجه غالب به فرم در عکاسی تئاتر افزود: فرم، بیشتر از محتوا هنرمندان ما را جلب می کند و در عکاسی تئاتر هم ساختار و فرم بیشتر دیده می شود. به دلیل اینکه مرز بین درام و پرفورمنس آرت مخدوش شده است و هنرمندان و کارگردانانی به شدت به سمت پرفورمنس آرت رفتند، عکاسان تئاتر هم درگیر آن شدند و عکس ها بیشتر بر فرم تمرکز دارد. در واقع در این تئاترها اتفاق درعمق رخ نمی دهد بلکه در سطح اتفاق می افتد و عکاسان هم درگیر آن می شوند. عکاسی تئاتر ابتدا باید زیبا باشد که این زیبایی به معنی مطلق نیست هرچند تعریف های پایه ای در حوزه های ترکیب بندی، نورپردازی، زاویه ی دید و ... برای زیبایی وجود دارد. بنابراین در مرحله ی اول چارچوب زیبایی بصری عکس اهمیت دارد که مخاطب و تماشاگر را نگه دارد.
عادل با اشاره به آثار اعضای انجمن عکاسان خانه ی تئاتر در پنجمین همایش 10 روز با عکاسان گفت: در مجموع عکس های این نمایشگاه، عکس هایی که شخصیت اصلی درام و میزانسی که آن را معرفی کند کم دیده می شود، در حالی که عکس تئاتر می-بایست متن، شخصیت اصلی و بازیگر را معرفی کند تا مخاطب با دیدن عکس اطلاعاتی به دست آورد. در واقع نقطه ی دید برای عکاس تئاتر متنوع و به تعداد تماشاگران تئاتر است.
روابط عمومی پنجمین همایش ده روز با عکاسان ایران